Ağladığı Görülmesin

                                              AĞLADIĞI GÖRÜLMESİN



                                Sanki ağladığının görülmesini istemiyor gibisin!
                                Kaldırımda oturan genç bir bayan...
                                Dizden aşağısı
                                Parkinson hastası
                                Aslında çok sever gülmeyi
                                Saçlarını güneşin alnına savurur.
                                Ama bir şey ağlatmış onu
                                Anlatsa rahatlayacak
                                Ama soranı yoktur,
                                Bilir...

                                Bir peçeteye ihtiyacı var
                                Ama ağladığı görülmesin!
                                Islatmasın kaldırım taşlarını
                                Onlar yeterince günahkarlar!

                                Biri yaklaşsa yanına
                                Bir peçete uzatsa...
                                Hemen saklar gözyaşlarını
                                Peçeteyi alır ama söylemez neden ağladığını.

                                Belki de mürekkep sıçramalarına burkulmuştur yüreği
                                Yaraşmaz gerçeği dillendirmeye
                                Saat 9 buçuğu 10 geçiyor
                                Gözleri kapalı Sayın Bayan'ın
                                Söyleyeceği çok şey var,
                                Lakin gecenin kuytusu yetersiz...

                                İçindeki heyecan
                                Korku salmış dizlerine
                                Yüzünde aşktan miras kalma
                                Katil bir gülümseme...